هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست
گر تا باید خورند اینخوان برپاست
بر خوان ازل گرچه ز خلقان غوغاست
خوردند و خوردند کم نشد خوان برجاست
< رباعی شمارهٔ ۴۴۱
رباعی شمارهٔ ۴۳۹ >
