یکبار به مردم و مرا کس نگریست
گر بار دگر زنده شوم دانم زیست
ای کرده تو قصد من ترا با من چیست
یا صحبت ابلهان همه دیگ تهیست
< رباعی شمارهٔ ۴۵۶
رباعی شمارهٔ ۴۵۴ >
