آن را منگر که ذوفنون آید مرد
در عهد و وفا نگر که چون آید مرد
از عهدهٔ عهد اگر برون آید مرد
از هرچه صفت کنی فزون آید مرد
< رباعی شمارهٔ ۴۷۶
رباعی شمارهٔ ۴۷۴ >
