از شربت سودای تو هر جان که مزید
زآن آب حیات در مزید است مزید
مرگ آمد و بو کرد مرا بوی تو دید
زانروی اجل امید از من ببرید
< رباعی شمارهٔ ۵۲۲
رباعی شمارهٔ ۵۲۰ >
