این صورت آدمی که درهم بستند
نقشی است که در تویلهٔ غم بستند
گه دیو گهی فرشته گاهی وحشی
این خود چه طلسم است که محکم بستند
< رباعی شمارهٔ ۵۶۸
رباعی شمارهٔ ۵۶۶ >
