درد و زخم ار زلف تو در چنگ آید
از حال بهشتیان مرا ننگ آید
گوئیکه به صحرای بهشتم ببرند
صحرای بهشت بر دلم تنگ آید
< رباعی شمارهٔ ۶۶۴
رباعی شمارهٔ ۶۶۲ >
