در سلسلهات هر آنکه پا بست شود
گر فانی و گر نیست بود هست شود
میفرمائی که بیخود و مست مشو
ناچار هر آنکه میخورد مست شود
< رباعی شمارهٔ ۶۶۶
رباعی شمارهٔ ۶۶۴ >
