زان آب که چرخ از آن بسر میگردد
استارهٔ جانم چو قمر میگردد
بحریست محیط و در وی این خلق مقیم
تا کیست کز این بحر گهر میگردد
< رباعی شمارهٔ ۷۲۳
رباعی شمارهٔ ۷۲۱ >
