گر خواب ترا خواجه گرفتار کند
من نگذارم کسیت بیدار کند
عشقت چو درخت سیب میافشاند
تا خواب ترا چو برگ طیار کند
< رباعی شمارهٔ ۷۸۲
رباعی شمارهٔ ۷۸۰ >
