هر جا به جهان تخم وفا برکارند
آن تخم ز خرمنگه ما میآ رند
هرجا ز طرب ساز نی بردارند
آن شادی ماست آن خود پندارند
< رباعی شمارهٔ ۸۴۰
رباعی شمارهٔ ۸۳۸ >
