هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد
میجوشد و صافش همه جان میگردد
خورشید و مه و فلک از آن میگردد
تا هرچه نهان بود عیان میگردد
< رباعی شمارهٔ ۸۵۳
رباعی شمارهٔ ۸۵۱ >
