آمد بر من دوش نگاری سر تیز
شیرین سخنی شکر لبی شورانگیز
با روی چو آفتاب بیدارم کرد
یعنی که چو آفتاب دیدی برخیز
< رباعی شمارهٔ ۹۲۸
رباعی شمارهٔ ۹۲۶ >
