هین وقت صبوحست میان شب و روز
غیر از مه وخورشید چراغی مفروز
زان آتش آب گونه یک شعله برآر
در بنگه اندیشه زن و پاک بسوز
< رباعی شمارهٔ ۹۷۲
رباعی شمارهٔ ۹۷۰ >
