ای جان جهان جان و جهان بندهٔ تو
شیرین شده عالم ز شکر خندهٔ تو
صد قرن گذشت و آسمان نیزد ندید
در گردش روزگار مانندهٔ تو
< رباعی شمار...
رباعی شمار... >
