- شمارهٔ ۲ : هر دل که بجان طریق دمساز نیافت
- شمارهٔ ۱۲ : چون مرغ دلم حوصلهٔ راز نیافت
- شمارهٔ ۲۳ : دل در طلب وصال تو جان میباخت
- شمارهٔ ۱ : هر جان که بدان سرِّ معما نرسید
- شمارهٔ ۳ : سنگی که نه در فروغِ خور خواهد ماند
- شمارهٔ ۴ : مردند همه، در هوسی، چتوان کرد
- شمارهٔ ۶ : گر دیدهوری مرد لقا باید شد
- شمارهٔ ۱۶ : چون حوصله نیست تا خبر خواهد شد
- شمارهٔ ۱۸ : جانا جانم غرقهٔ دریای تو بود
- شمارهٔ ۱۹ : این کار که عشق تو مرا پیش آورد
- شمارهٔ ۲۰ : در بادیهٔ تو منزلی میباید
- شمارهٔ ۲۶ : در قلزم عشق تو که دیار نماند
- شمارهٔ ۲۴ : چون طاقت عشق تو ندارم آخر
- شمارهٔ ۲۵ : چون خون دلم بی تو بخوردم آخر
- شمارهٔ ۱۱ : هرگاه که سِرِّ معرفت یابی باز
- شمارهٔ ۵ : کو دل که بداند نفسی اسرارش
- شمارهٔ ۱۷ : چون بسیارم تجربه افتاد از خویش
- شمارهٔ ۹ : ای همچو سگی به استخوانی قانع
- شمارهٔ ۱۰ : ای جان تو در ذُلِّ جدائی قانع
- شمارهٔ ۲۲ : در عشق رخت علم و خرد باختهام
- شمارهٔ ۲۹ : هر روز ره عشق تو از سر گیرم
- شمارهٔ ۷ : چون می بتوان به پادشاهی مردن
- شمارهٔ ۲۱ : گر یک دم پاک می برآید از من
- شمارهٔ ۲۷ : جان نتواند ز عشق بر جای بُدن
- شمارهٔ ۱۴ : از مال همه جهان جوی داری تو
- شمارهٔ ۲۸ : آهی که ز دست غم برآرم بی تو
- شمارهٔ ۸ : ای در طلب گره گشائی مرده
- شمارهٔ ۱۳ : ای مرد فسرده راز مینشناسی
- شمارهٔ ۱۵ : کو عقل که قصد آن جلالت کردی
- شمارهٔ ۳۰ : هر کس که ز زلف تو ندارد تابی
» ت
» د
» ر
» ز
» ش
» ع
» م
» ن
» و
» ه
» ی