- شمارهٔ ۲۸ : جز بیخبری هیچ خبر نیست مرا
- شمارهٔ ۸ : از شعبدهٔ جهان چه برخواهد خاست
- شمارهٔ ۹ : دنیا که جوی وفا ندارد در پوست
- شمارهٔ ۱۲ : گر هر دو جهان فی المثل انگشتری است
- شمارهٔ ۱۴ : چون نیست درین چاه بلا دسترسیت
- شمارهٔ ۱ : تا کی ز جهان رنج و ستم باید دید
- شمارهٔ ۲ : دریاست جهان که تخت اینجا بنهد
- شمارهٔ ۳ : هر کز پی دنیای دنی خواهد بود
- شمارهٔ ۱۰ : دنیا چه کنی چو بیوفا خواهد بود
- شمارهٔ ۱۵ : یک حاجت بیدلی روا مینکنند
- شمارهٔ ۱۶ : جان رفت و به ذوق زندگانی نرسید
- شمارهٔ ۱۸ : بویی که به جان ممتحن میآید
- شمارهٔ ۲۲ : روزی نه که دل قصهٔ دمساز نخواند
- شمارهٔ ۲۴ : در عشق چو من کسی نه بیچاره شود
- شمارهٔ ۲۶ : هر دم دل من زچرخ بندی دارد
- شمارهٔ ۶ : دود است همه جهان، جهان دود انگار
- شمارهٔ ۱۹ : گه خستهٔ لن ترانیم موسی وار
- شمارهٔ ۱۷ : هر دم که زنم چو جانم آید به لبم
- شمارهٔ ۲۰ : هر روز درین دایره سرگشتهترم
- شمارهٔ ۲۵ : تا کی خود را ز هجر دلبند کشم
- شمارهٔ ۲۷ : بر دل ز غم زمانه باری دارم
- شمارهٔ ۲۹ : با نااهلی که نان خورم خون شمرم
- شمارهٔ ۷ : این دنیای غدار چه خواهی کردن
- شمارهٔ ۳۰ : بگرفت ز نااهل جهانی غم ازین
- شمارهٔ ۱۱ : ای دل تَبَعِ دُنیی غدّار مشو
- شمارهٔ ۲۱ : تا کی باشم عاجز و مضطر مانده
- شمارهٔ ۲۳ : امروز منم به جان و تن درمانده
- شمارهٔ ۴ : دنیای دنی چیست سرای ستمی
- شمارهٔ ۵ : چون هست جهان جایگه رسوایی
- شمارهٔ ۱۳ : ای دل ای دل غم جهان چند خوری
» ا
» ت
» د
» ر
» م
» ن
» و
» ه
» ی