زنجیر سر زلف چو میجنبانی
بر دامن ماه مشک میافشانی
چشم سیهت که شوخ میخوانندش
شوخ میرود چو باز میگردانی
< رباعی شمارهٔ ۳۲
رباعی شمارهٔ ۳۰ >
