سیمین ز نخت که جان از آن بنماید
سییبی است که دانه از میان بنماید
در خنده بار دانه ماند لب تو
کز دانه لعلش استخوان بنماید
< رباعی شمارهٔ ۵۵
رباعی شمارهٔ ۵۳ >
