این عمر نگر چه محنت افزای آمد
وین درد نگر چه پای بر جای آمد
درد از دل و چشم من به تنگ آمده بود
کارش چو به جان رسید در پای آمد
< رباعی شمارهٔ ۵۷
رباعی شمارهٔ ۵۵ >
