... م که همیشه آب خود میریزد
افتاده ز پا، وز آن نمیپرهیزد
بر پای کنش به دست خویش از سر لطف
ای یار، که از دست تو برمیخیزد
< رباعی شمارهٔ ۶۸
رباعی شمارهٔ ۶۶ >
