دستت چو به کارد کلک را بتراشید
دانی سر انگشت تو چون بخراشید؟
چون گوهر مواج کف و گل بودند
تیغت ز تحیر سر انگشت گزید
< رباعی شمارهٔ ۷۴
رباعی شمارهٔ ۷۲ >
