نوروز که سیل در کمر میگردد
سنگ از سر کوهسار در میگردد
از چشمهٔ چشم ما برفت اینهمه سیل
گویی که دل تو سختتر میگردد
< رباعی شمارهٔ ۳۳
رباعی شمارهٔ ۳۱ >
