شمع ارچه به گریه جانگدازی میکرد
گریه زده خندهٔ مجازی میکرد
آن شوخ سرش را ببریدند و هنوز
استاده بد و زباندرازی میکرد
< رباعی شمارهٔ ۴۱
رباعی شمارهٔ ۳۹ >
