وقت گل و روز شادمانی آمد
آن شد که به سرما نتوانی آمد
رفت آنکه دلت به مهر ما گرم نبود
سرما شد و وقت مهربانی آمد
< رباعی شمارهٔ ۵۶
رباعی شمارهٔ ۵۴ >
