آن کودک لشکری که لشکر شکند
دایم دل ما چو قلب کافر شکند
محبوب که تازیانه در سر شکند
به زانکه ببیند و عنان برشکند
< رباعی شمارهٔ ۶۲
رباعی شمارهٔ ۶۰ >