هر چند که عیبم از قفا میگویند
دشنام و دروغ و ناسزا میگویند
نتوان به حدیث دشمن از دوست برید
دانی چه؟ رها کنیم تا میگویند
< رباعی شمارهٔ ۶۷
رباعی شمارهٔ ۶۵ >
