هرچند که هست عالم از خوبان پر
شیرازی و کازرونی و دشتی و لر
مولای منست آن عربیزادهٔ حر
کاخر به دهان حلو میگوید مر
< رباعی شمارهٔ ۷۸
رباعی شمارهٔ ۷۶ >
