گویند مرا صوابرایان به هوش
چون دست نمیرسد به خرسندی کوش
صبر از متعذر چه کنم گر نکنم
گر خواهم و گر نخواهم از نرمهٔ گوش
< رباعی شمارهٔ ۹۰
رباعی شمارهٔ ۸۸ >
