خیزم قد و بالای چو حورش بینم
وآن طلعت آفتاب نورش بینم
گر ره ندهندم که به نزدیک شوم
آخر نزنندم که ز دورش بینم
< رباعی شمارهٔ ۱۱۰
رباعی شمارهٔ ۱۰۸ >
