آن لطف که در شمایل اوست ببین
وآن خندهٔ همچو پسته در پوست ببین
نینی تو به حسن روی او ره نبری
در چشم من آی و صورت دوست ببین
< رباعی شمارهٔ ۱۲۳
رباعی شمارهٔ ۱۲۱ >
