نه سرو توان گفت و نه خورشید و نه ماه
آه از تو که در وصف نمیآیی آه
هرکس به رهی میرود اندر طلبت
گر ره به تو بودی نبدی اینهمه راه
< رباعی شمارهٔ ۱۲۷
رباعی شمارهٔ ۱۲۵ >
