ای مطرب ازان حریف پیغامی ده
وین دلشده را به عشوه آرامی ده
ای ساقی ازان دور وفا جامی ده
ور رشک برد حسود، گو جامی ده
< رباعی شمارهٔ ۱۳۰
رباعی شمارهٔ ۱۲۸ >
