گفتم بکنم توبه ز صاحبنظری
باشد که بلای عشق گردد سپری
چندانکه نگه میکنم ای رشک پری
بار دومین از اولین خوبتری
< رباعی شمارهٔ ۱۳۶
رباعی شمارهٔ ۱۳۴ >
