در وهم نیاید که چه شیرین دهنی
اینست که دور از لب ودندان منی
ما را به سرای پادشاهان ره نیست
تو خیمه به پهلوی گدایان نزنی
< رباعی شمارهٔ ۱۴۲
رباعی شمارهٔ ۱۴۰ >
