شهی که پاس رعیت نگاه میدارد
حلال باد خراجش که مزد چوپانیست
وگرنه راعی خلقست زهرمارش باد
که هر چه میخورد او جزیت مسلمانیست
< شمارهٔ ۳۷
شمارهٔ ۳۵ >
