جوان سخت رو در راه باید
که با پیران بیقوت بپاید
چه نیکو گفت در پای شتر مور
که ای فربه مکن بر لاغران زور
< شمارهٔ ۴۱ - حکایت
شمارهٔ ۳۹ >
