بس چون تو ملک زمانه بر تخت نشاند
هر یک به مراد خویشتن ملکی راند
از جمله بماند و دور گیتی به تو داد
دریاب که از تو هم چنین خواهد ماند
< رباعی شمارهٔ ۱۹
رباعی شمارهٔ ۱۷ >
