چون زهرهٔ شیران بدرد نالهٔ کوس
بر باد مده جان گرامی به فسوس
با آنکه خصومت نتوان کرد بساز
دستی که به دندان نتوان برد ببوس
< رباعی شمارهٔ ۳۷
رباعی شمارهٔ ۳۵ >
