بشنو به ارادت سخن پیر کهن
تا کار جهان را تو بدانی سر و بن
خواهی که کسی را نرسد بر تو سخن
تو خود بنگر آنچه نه نیکوست مکن
< رباعی شمارهٔ ۴۴
رباعی شمارهٔ ۴۲ >