روزی دو سه شد که بنده ننواختهای
اندیشه به ذکر وی نپرداختهای
زان میترسم که دشمنان اندیشند
کز چشم عنایتم بینداختهای
< رباعی شمارهٔ ۴۷
رباعی شمارهٔ ۴۵ >
