چشم تو نظر بر من بی مایه فکنده است
بر کلبهٔ درویش هما سایه فکنده است
از خانهٔ دل مهر تو روشنگر جان شد
این سرو سهی سایه به همسایه فکنده است
< نیرنگ نسیم
به اقتفای خواجه >
