گفتم: ز فناء خود چنانم که مپرس
گفتا:به بقائیت رسانم که مپرس
یعنی چو به نیستی بدیدی خود را
چندان هستی بر تو فشانم که مپرس
< شمارهٔ ۵۹
شمارهٔ ۵۷ >
