گفتم:«شکری از دهنت، درگذری
ناگه ببرم تا که بیابم دگری»
گفتا: «دهنی چو چشم سوزن دارم
بیرون نشود زچشم سوزن شکری»
< شمارهٔ ۲۸
شمارهٔ ۲۶ >
