چون نیست نصیبِ من بجز غمخواری
موجود برای غم شدم پنداری
چون شمع اگر تنم بسوزد صد بار
یک ذرّه ز پروانه نجویم یاری
< شمارهٔ ۴۶
شمارهٔ ۴۴ >
