بی دولت عشق زندگانی نفسی ست
هنگامه ی عشرت جوانی هوسی ست
بی باد بهار جای گل در گلشن
یا دسته ی خار خشک یا مشت خسی ست
< رباعی شمارهٔ ۱۲
رباعی شمارهٔ ۱۰ >
