گر خاک در یار نفروختیم گذشت
گر طعنه ی اغیار شنفتیم گذشت
آن سوز که در سینه ی ما پنهان بود
گفتیم گذشت، گر نگفتیم گذشت
< رباعی شمارهٔ ۱۴
رباعی شمارهٔ ۱۲ >
