صبح است ز خرمی جهان می خندد
هر قطره به بحر بیکران می خندد
بو در گل و نشه در می و می در جام
از شوق، زمین و آسمان می خندد
< رباعی شمارهٔ ۱۶
رباعی شمارهٔ ۱۴ >
