این سنگ ملون که گهر می نامند
وان آهن زردگون که زر می خوانند
بی گوهر ارزنده ی معنی همه را
مردان گهرسنج هدر می دانند
< رباعی شمارهٔ ۲۶
رباعی شمارهٔ ۲۴ >
