طفلی بودم غنوده بر بستر ناز
برخاست ز دور نغمه های دمساز
تا گوش نهادم نه صدا بود و نه ساز
ای شور جوانی! تو کجا رفتی باز
< رباعی شمارهٔ ۴۰
رباعی شمارهٔ ۳۸ >
