شاها کرمی کن و مکن جنگ
زنهار مکن به جنگ آهنگ
گر جنگ کنی ملازمانت
اشکسته شوند و سخت دلتنگ
بشنو سخنی ز نعمتاللّه
صلحی کن و باز گرد از جنگ
< غزل شمارهٔ ۹۹۴
غزل شمارهٔ ۹۹۲ >